24 Ώρες - Εμπειρίες...
ΑΘΗΝΑ-ΜΠΑΡΙ-ΑΘΗΝΑΟΣΟ μεγαλώνεις μαθαίνεις. Στην προσωπική στήλη του τεύχους που
κρατάτε στα χέρια μας _ζητάμε_... αίμα και περισσότερη προσπάθεια
σε όλα τα επίπεδα. Αποδείχθηκε πως αντίστοιχα σκέφτονται και
άλλοι οπότε _τρέξαμε και ιδρώσαμε_ διασχίζοντας μάλιστα τα σύνορα
της Ελλάδας...
Προσωπικών μαρτυριών συνέχεια ίσως σχολιάσει ο τακτικός
αναγνώστης, αλλά επιτρέψτε να προσθέσουμε και όχι μόνον...
Ήταν μία ιδέα του Νικόλα Ζαλμά, που ανέλαβε να υλοποιήσει το
συντακτικό επιτελείο (το γεγονός χρεώθηκε στον Πάνο
Φιλιππακόπουλο) με την απαραίτητη συμπαράσταση του εμπορικού
τμήματος (η χρέωση στον Δημήτρη Γιανάκη). Σχεδόν πάντα κάπως έτσι
γίνεται και, συνήθως, το αποτέλεσμα κρίνεται επιτυχημένο. Αυτή τη
φορά βέβαια, και όπως θα διαπιστώστε διαβάζοντας το
ιστορικό-οδοιπορικό, δεν επρόκειτο περί συνηθισμένης περίπτωσης,
αλλά περί ...υπερπαραγωγής!
Συνειδητοποιήσαμε τις διαστάσεις της αποστολής όταν
_ξεμπαρκάραμε_ στο Αντίρριο οπότε έγινε και η πρώτη ανταλλαγή
φιλικών _πυροβολισμών_. Οι 8 οδηγοί της 24ωρης δοκιμής, ομάδα
υποστήριξης, γιατροί, τεχνικοί των τεσσάρων εταιρειών, τηλεοπτικό
συνεργείο, φωτογράφοι κ.λ.π όλοι επιβάτες 9 αυτοκινήτων και του
Ούρβαν της Νισάν, ένα _φορτηγάκι_ με σημασία για τον γράφοντα.
Νωρίτερα ο Γιάννης Σκουφής (ο Ζάρκο της dream team) έφτασε στην
Ηγουμενίτσα ώστε να παραλάβει τα τέσσερα _αγωνιστικά_ που
μεταφέρθηκαν με την Εξπρές Σέρβις (το αίτημά μας για την μεταφορά
των αυτοκινήτων έγινε δεκτό σε χρόνο μηδέν) και να δημιουργήσει
τις προϋποθέσεις της άνετης και γρήγορης επιβίβασης στο φιλόξενο
πλοίο IONIAN SUN της κοινοπραξίας των εταιρειών MINOAN-Strintzis
Lines.
Αθήνα-Ηγουμενίτσα λοιπόν με το καλημέρα και με τον Π.Φ. να
ανοίγει το χορό οδηγώντας το Κράισλερ Στράτους (πλήρης δοκιμή σε
άλλες σελίδες). Επιβάτες, δύο μέλη της ιατρικής ομάδας και, στο
δεξί κάθισμα, ο νεαρός Κώστας Λακαφώσης υπεύθυνος τηλεπικοινωνιών
και όχι μόνον. Θα μας τρελάνουν οι _πιτσιρικάδες_. Δουλεύουν,
σκέφτονται, δημιουργούν, αναπτύσσουν πρωτοβουλίες και _παίζουν
γρήγορα_ με ενθουσιασμό και φαντασία. Λογικό είναι μετά από όλα
αυτά να _τα ακούνε_, αφού όταν πράττεις άλλοτε το αποτέλεσμα
είναι επιτυχές και άλλοτε όχι, οπότε...
Το κομβόι επισκέφτηκε δις τα πρατήρια της Mobil, από τους
βασικούς υποστηρικτές της προσπάθειας και η _φιλοξενία_ που μας
προσφέρθηκε ήταν άψογη τόσο στην Αττική όσο και στη Θεσπρωτία. O
γράφων, σε ρόλο ουραγού με τη γνωστή μπορντό A.R.164 TB
(κουρασμένη, αλλά διαβολικά γρήγορη, με ροπή τριαξoνικού, αλλά
και κατανάλωση υπερηχητικού...) και συνεπιβάτες το τηλεοπτικό
συνεργείο του MEGA CHANNEL έφτασε στην Ηγουμενίτσα τελευταίος,
αργά το βράδυ της Κυριακής.
Το καράβι ήταν υπόθεση του Σπύρου Κάγκα, που νωρίτερα είχε κάνει
τις συνεννοήσεις με το Μιχάλη Κριάδη ώστε να εξασφαλιστεί η
υποστήριξη ακόμη της Minoan-Strintzis Lines. O _παππούς_ δεν είχε
λόγους να φτάσει στο λιμάνι κουρασμένος. Απίστευτο και όμως
αληθινό για τη μετακίνησή του φρόντισε η κυρία Αντωνίου της
Κοσμοκάρ που εξασφάλισε στον αρχισυντάκτη μας ένα ιδιαίτερα
φιλικό (και ταχύ!) Πασάτ Βάριαντ με το φρέσκο κινητήρα των 100
ίππων. Τυχεροί όσοι επιβαίνοντες. ?νετο σε χώρους, _γρήγορο_ στις
προσπεράσεις και ασφαλέστατο αυτό το... εξελιγμένο VW.
?νεση και συναίσθημα ασφάλειας στοιχεία απαραίτητα για
αντίστοιχες διαδρομές. Προϋποθέσεις να εξελιχθούν σε τέλειες δεν
υφίστανται, αλλά τα ευτυχισμένα πρόσωπα των Νικόλα Ζαλμά, Γιάννη
Σταυρόπουλου (ο _ψηλέας_ ξαναζεί για χίλιους δύο λόγους), Κώστα
Στεφανή, Αλέκου Τσαντούλα και των άλλων παιδιών, δικών μας ή
φιλοξενούμενων, προδίδουν κέφι και καλή διάθεση. Ευτυχώς γιατί,
το τριήμερο προβλέπεται δύσκολο, και απαιτεί γερό και φρέσκο
νευρικό σύστημα.
Οι φιλοξενούμενοι τεχνικοί των τεσσάρων εταιρειών που διέθεσαν τα
αυτοκίνητα προσαρμόζονται άμεσα και, στο σαλόνι του καραβιού,
ουδείς μπορεί να αντιληφθεί ότι, από τους 30, αρκετοί γνωρίστηκαν
μόλις πριν από λίγα λεπτά. Εντυπωσιακοί οι ρυθμοί προσαρμογής των
αυτοκινητανθρώπων. Έχουν έναν δικό τους, περίεργο, κώδικα
επικοινωνίας που λειτουργεί σε ειδικές περιπτώσεις.
Ευτυχώς γιατί τα πρώτα νέα είναι άσχημα. _Συνήθως ο καιρός στο
Ιόνιο είναι καλός, αλλά απόψε υπολογίστε 8 και πλέον μποφόρ_
σχολιάζει ο Νικόλας Ζαλμάς και αντιλαμβάνεστε γιατί, την επομένη
το πρωί, είπαμε όλοι καλημέρα Ιταλία με τρεμάμενη φωνή...
H διαδρομή Μπρίντιζι-Μπάρι και ειδικότερα μέχρι την πίστα Ντε
Λεβάντε γίνεται δύσκολα. Το κομβόι είναι μακρύ, τα VHF παίρνουν
φωτιά, ακόμη και ο αντικομφορμιστής Κάγκας καταφεύγει στην
Πάναφον. Με την ευκαιρία, Στετ-Πάναφον σημειώσατε X τόσο στη
Δυτική πλευρά της χώρας μας όπου τα προβλήματα παραμένουν όσο και
στη γείτονα χώρα όπου η επικοινωνίες με την κινητή τηλεφωνία
εξελίσσονται άψογα. Κρίμα πάντως που ο συναγωνισμός δεν βελτιώνει
σε απόλυτες τιμές προσφοράς. Φαίνεται πως οι δύο μονομάχοι
αρκούνται στη ισοπαλία...
ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΑ
Μεσημέρι φτάνουμε στο αυτοκινητοδρόμιο. Εκεί κάπου στο Ιταλικό
...Γύθειο ζει μία μικρή, αλλά ιδιαίτερα χρήσιμη πίστα που κάνει
για τα πάντα εκτός από αγώνες F1. Ένα νοικοκυρεμένο σύνολο
δημιούργημα ιδιωτικής πρωτοβουλίας που δίκαια βάζει σε σκέψεις.
Κάνεις συγκρίσεις και ονειρεύεσαι.
_Τι ώρα θα φάτε, τι θα φάτε, τι είδους χρονομέτρηση θέλετε, το
νοσοκομειακό θα μείνει εδώ συνεχώς, τα φώτα στα box θα είναι
έτοιμα σε λίγο, ο χώρος των γιατρών είναι διαθέσιμος άμεσα
κ.λ.π_. Χείμαρρος ο κ. Τσιμαρούστι, διευθυντής του
αυτοκινητοδρόμιου. Δραστήριος και αποτελεσματικός. Έχει λύσεις
και απαντήσεις για όλα. Ζηλεύουμε, εκνευριζόμαστε, θυμώνουμε, τα
ακούει ο Παπασταθόπουλος. Εκπροσωπεί την Τεχνοκάρ μαζί με το
Λευτέρη, έναν απίθανο τύπο με αστείρευτο χιούμορ, αλλά ο Κάγκας
θυμάται την εμπλοκή του με την ομοσπονδία και οι υπόλοιποι,
αγωνιστές και μη, τη θέση του στον ΣΟΑΑ. Τελικά του _κολλάμε_ το
_παρατσούκλι_ _Μίμης_ (ο νοών νοείτο) και πάμε για τη σκληρή,
24ωρη αντιπαράθεση ανθρώπων και μηχανών.
Γιατροί, κάτω για αιμοδοσία (όχι ο Στεφανής δεν αντιμετώπισε
προβλήματα), γιατροί πάνω για ψυχρολουσία, συγγνώμη για τεστ
ψυχολογίας ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων και, επιτέλους, πηδάλιο.
Οι τεχνικοί των εταιρειών έχουν δημιουργήσει ατμόσφαιρα Λεμάν στα
πιτς και οι δικοί μας της ομάδας υποστήριξης, με τις οδηγίες του
Γιαννακόπουλου και του Καλαβίτη (_φωτομαγιό_ και _καμεράς_
αντίστοιχα) έχουν τοποθετήσει τα πανό των χορηγών.
_Κάντε καλή δουλειά γιατί ποιός ακούει την αφεντικίνα_ σημειώνει
κάποιος (όχι εγώ κυρία Σόφη, ορκίζομαι) και λίγο πριν ανάψει το
πράσινο φως φορτιζόμαστε συναισθηματικά.
O καθένας αντιδρά με τον τρόπο του και όλοι ξέρουμε ότι κάτι καλό
θα προκύψει. Αντίστοιχα το ξέρει και ο boss που έμεινε στην Αθήνα
αφού πρέπει να βγάλουμε και τεύχος ανάμεσα στο μπάχαλο που
επικρατεί στην πατρίδα τις εορταστικές ημέρες. Τα κινητά δεν
έπαψαν να λειτουργούν (ποιός πληρώνει κάπο;) και η ενημέρωση ήταν
άμεση και πολύπλευρη όπως το απαιτούν οι άτυπες ισορροπίες και η
δεοντολογία.
Τη διαδικασία της δοκιμής ανέπτυξε ο Π.Φ σε οδηγούς, τεχνικούς
και γραμματείς (υπεύθυνος ο _κριτής_ Θ.Κ.Ε.) και, στις 13.45
τοπική ώρα, ο άτυπος αλυτάρχης _κ. Μίμης_ άναψε πράσινο φως. Το
ψηφιακό ρολόι γράφει 60 και η λειτουργία του προδίδει την εργασία
των ανθρώπων στον πύργο ελέγχου. Οι κάμερες του κλειστού
κυκλώματος καταγράφουν και οι χειριστές των ηλεκτρονικών
βοηθημάτων της πίστας υπολογίζουν γύρους και μ.ω.τ. O χορός έχει
αρχίσει...
COROLLA-SUNNY-ASTRA-CORDOBA
Μαζί από 3 ώρες ή οδηγώντας _σβέλτα_ 12 ώρες το 24ώρο.
Πρώτη βάρδια με την Κορόλα. Τη λευκή σεντάν που συνυπάρξαμε τον
περασμένο χρόνο για 6 μήνες. Σαν να μην έχει περάσει ημέρα από
πάνω της σκεπτόμαστε, φτάνοντας στην πρώτη κλειστή δεξιά και με
τους καθρέπτες γεμάτους Στεφανή, _Σταυρό_ και Κάγκα.
Να δούμε πως θα είναι τα πράγματα μετά από 24 ώρες, ήταν η
τελευταία εκτός πίστας σκέψη. H συνέχεια συνδυάζεται με
προσπάθεια για τη χρυσή τομή. Γρήγορα, αλλά όχι έξαλλα. Δεν
πρόκειται για αγωνιστικά αυτοκίνητα. Πρόκειται για τα πιο
καλοπουλημένα της μεσαίας-μικρής κατηγορίας τίποτα λιγότερο ή
περισσότερο. Αποφεύγουμε τα μπλοκαρίσματα των φρένων, μένουμε
100-200 σ.α.λ. κάτω απ_ τον κόφτη, δεν κάνουμε _καρφωτές_ αλλαγές
(χωρίς άφημα του γκαζιού) και το κυριότερο, προσπαθούμε να
μείνουμε ψύχραιμοι στις διάφορες τάσεις υποστροφής ή υπερστροφής.
H διαδρομή είναι ευχάριστη ακόμη και με τα _μικρά_ αυτοκίνητα της
δοκιμής μας.
Κλειστή η πρώτη δεξιά, γρήγορη η επόμενη επίσης δεξιά, αλλά όχι
_όπως είσαι_ (ίσως με μπούκα...), μέτρια προς κλειστή η επόμενη
κατηφορική δεξιά, κλειστή σαν φουρκέτα η πρώτη αριστερή στροφή
της πίστας και πάμε για το γρήγορο κομμάτι. Αριστερή καμπή των
200+ χιλ. (το καλοκαίρι Κα Κατσορίδα) και τρεις, πολύ γρήγορες
δεξιές στροφές που συνδέονται μεταξύ τους με μικρές ευθείες ή
καμπές αν προτιμάτε, και εξαρτάται από το πως θα στρίψεις στην
πρώτη, ώστε να συνεχίσεις σωστά στις επόμενες και να βγεις
γρήγορα στην ευθεία στο τέλος της τρίτης στροφής. Οι θεατές δεν
λείπουν και αφήνεις το αυτοκίνητο να ξεθυμάνει στην είσοδο της
ευθείας δημιουργώντας αγωνιστικές ψευδαισθήσεις.
Ίδιο συναίσθημα και χάρη σε ευγενικές όσο και πλασματικές
αντιπαραθέσεις με τους συναδέλφους της ίδιας βάρδιας και η πρώτη
ώρα περνάει γρήγορα. Κόκκινο φως στην αφετηρία, 00 στο ρολόι με
τα κόκκινα ψηφία και πάμε για την πρώτη αλλαγή οδηγού που
συνδυάζεται και με επίσκεψη στους γιατρούς μας.
Στην εικόνα της πρώτης αλλαγής και όσων ακολούθησαν
αντικατοπτρίζεται όλο το μέγεθος αυτής της διαφορετικής δοκιμής.
Οι τεχνικοί των εταιρειών συνεργάζονται με τους απεσταλμένους
Ιταλούς τεχνικούς της Πιρέλι. Οι _μεν_ φορούν κράνος όταν οι _δε_
το βγάζουν, ο Θ.Κ.Ε κρατάει ημερολόγιο, ο _Λάκα_ προσπαθεί να
συντονίσει καλύτερα τις επικοινωνίες ανάμεσα σε αυτοκίνητα-πιτς,
ο Ευγένιος της ?νωσης και ο Θ.Η των T.E τα δίνουν όλα
συμπαραστεκόμενοι στο Βασίλη με την F4 (είχε και εκείνο _το άλλο
πράγμα_ μαζί του, αλλά ευτυχώς το εμφάνισε μόνο στον επίλογο) και
στον Μάκη με τη βαριά Σόνι.
Περίεργο αλλά ο κάμεραμαν των _Τροχών_ δεν γκρινιάζει. Αυτή τη
φορά γκρινιάζει ο Π.Φ. για όλους . Έχει την ευθύνη, το ξέρει,
ξεπερνάει εαυτόν και εκρήγνυται. Μετά τις εκρήξεις του Κάγκα στην
Πραξιτέλους έχουμε αυτές του Φιλιππακόπουλου στο Μπάρι. _Τους
χάλασε ο τρελός_ σχολιάζει ο K.K. Δεν θα συμφωνήσουμε αλλά δεν
πειράζει. Όταν προσπαθείς και τα δίνεις όλα και θα εκραγείς και
παρμπρίζ θα σπάσεις και οροφή θα βουλιάξεις. Σημασία έχει τι
παράγεις. Εν τάξει και πως, αλλά δεν είναι της στιγμής.
Το μεσημεριανό τραπέζι είναι στρωμένο στο εστιατόριο της πίστας.
Το _μενού_ περιλαμβάνει τα πάντα. Οι γιατροί δυσανασχετούν και οι
οδηγοί δοκιμάζουν τις πιο ελαφριές γεύσεις. Το βράδυ βέβαια που
οι γιατροί αποσύρθηκαν, ή τουλάχιστον δεν ήταν παρόντες έγινε
μακαρανοπόλεμος, αλλά δεν νύχτωσε ακόμη. Μείνετε μαζί μας.
Τσαντούλας-Ζαλμάς έχουν το δικό τους αγώνα, ο Σκουφής ακολουθεί
διακριτικά, ο Π.Φ που δεν αφήνει ήσυχο τον _Λάκα_ στα πιτς,
κοιτάει μπροστά-πίσω-αριστερά-δεξιά και σκέφτεται ακατάπαυστα πως
θα τα βγάλει πέρα με 6 απείθαρχους (με τα δικά του μέτρα) και με
τα Πιρέλι P200 Chrono Energy που, σε οριακούς ρυθμούς, φθείρονται
σε χρόνους ρεκόρ. O δρόμος κρατάει, το κόστος σε φρένα, λάστιχα,
καύσιμα αυξάνεται, οι Πιρελάδες τραβάνε τα μαλλιά τους, οι
τεχνικοί της Όπελ και της Νισάν μπαίνουν σε σκέψεις για το αν
αρκούν 2-3 σετ υλικών τριβής του συστήματος πέδησης του Σάνι και
του ?στρα και, μετά από όλα αυτά, προκύπτει και πρόβλημα
ανεφοδιασμού.
Τα πρατήρια στο Νότο λειτουργούν έως τις 21.00 και ο Π.Φ καλείται
να βρει λύση. Επιστρατεύεται ο Ευαγόρας Παπαθέου, ο τρίτος της
ομάδας υποστήριξης που εντάχθηκε σε φάση O.Z (Όποιος Ζήσει).
Μετακινήσεις όσων ξεκουράστηκαν σε ξενοδοχείο και διαδικασία
ανεφοδιασμού από τον _χοντρούλη_, βασικό μας συνεργάτη στο Μέγκα.
Μετά από κάτι τέτοιες ενέργειες στο κόκκινο πως να βάλεις
_πέμπτες_ την ώρα του λάθους ή ακόμη και του εγκλήματος. Είπαμε
να είναι καλά οι _πιτσιρικάδες_. Αλλά και οι μεγάλοι,
φιλοξενούμενοι και μη. _Ζαλμάν_, _Τσαντ_, Στεφανής και _Σταυρό_
συνεχίζουν με κέφι και συνέπεια.
H νύχτα βρίσκει τη μηχανή καλά κουρδισμένη. Προβλήματα
αντιμετωπίζουν μόνον οι Πιρελάδες. Συνεργάζονται με τους
Ελληνάρες και ζήτω οι πατέντες. _Σταυρώστε τα μπροστινά με τα
πίσω, αλλάξτε μόνο μπροστά, το αριστερό δεξιά και αντίθετα_, οι
εντολές πέφτουν βροχή, η εκτέλεση γίνεται ακόμη ταχύτερα.
Παραλαμβάνω Σάνι για την _πρώτη_ με φώτα και δεν το πιστεύω.
Ανδρέας και Μηνάς τέλειωσαν και εξαφανίστηκαν. _Τι γίνατε;_
_Ένα χεράκι στα παιδιά της Όπελ δώσαμε_.
_Έμεινε από φρένα το ?στρα και βγάλαμε από το Κάμπο της
υποστήριξης_ εξήγησαν αργότερα οι δύο του Χάρη Καλτσούνη,
γνωστοί και από δύσκολες πολεμικές ανταποκρίσεις. Την επόμενη ώρα
όλοι (ή σχεδόν) είναι πεσμένοι πάνω στο Κόρντομπα. Ένα χεράκι
στον Λευτέρη και στον Παπαστάθη για ανεφοδιασμό-έλεγχο και αλλαγή
ελαστικών ταυτόχρονα. Απίστευτοι οι διάλογοι, απίστευτη και η
παντομίμα στην προσπάθεια συνεννόησης με όσους αποκλειστικά
ιταλόφωνους. Προσφορά χρυσάφι τα Ιταλικά του Γιάννη Σταυρόπουλου,
η εμπειρία του Στεφανή, η λογική του Τσαντούλα και το κέφι του
Ζαλμά. Απτόητος ο Νικόλας. Οδήγηση, ένα βλέμμα στη γενικότερη
διαδικασία και υπεύθυνη αντιμετώπιση του έργου των γιατρών. Ακόμη
ένας ατσάλινος συνδετικός κρίκος στην αλυσίδα των T.E.
Της νύχτας τα καμώματα...
Μεσάνυκτα και κάτι. Οι συνεννοήσεις-υπολογισμοί με τεχνικούς και
_λαστιχάνθρωπους_ συνεχίζονται. Να ηρεμήσουμε ουρλιάζει ο Π.Φ και
ο Κ.Λ. περνάει _την εντολή_ μέσω VHF. Κάποιοι το κλείνουν, άλλοι
το πετάνε (όχι από το παράθυρο, ορκίζομαι δεύτερη φορά), άλλοι
ηρεμούν, άλλοι _τον γράφουν_ και η νύχτα περνάει με τα _καπούτσο_
του Κάγκα, τα ημίωρα ύπνου του Στεφανή και, το ελληνικό
ρεπερτόριο του Σ.Χ. βγαίνει στον αέρα από τα αυτοκίνητα
υποστήριξης, όταν δεν οδηγεί ή παραμένει προσωπική υπόθεση όταν
οδηγεί και χρησιμοποιεί γουόκμαν. Ίδιο _μαραφέτι_ χρησιμοποιεί
και ο Ν.Σ.Ζ., αλλά είναι σαφές ότι δεν συμφωνούν σε ακούσματα
τουλάχιστον σε αυτή τη φάση...
Το πράσινο-κόκκινο της αφετηρίας, η φιγούρα του Παπαστάθη που
παίζει με φώτα και σημαίες και το ψηφιακό χρονόμετρο συνδυάζονται
με τη φωτιά στο χώρο της γραμματείας και με την αντίθεση που
προκαλούν, οι διαφορετικές σε μέγεθος, σιλουέτες του _Θανάρα_ και
του _Θου-Κου-Ε_.
O ρυθμός πέφτει, η κατανάλωση μειώνεται, τα φρένα δεν φθείρονται,
οι χρόνοι ανεβαίνουν, ο εκνευρισμός αυξάνεται. Τα φώτα των
αυτοκινήτων επαρκούν και στις τέσσερις περιπτώσεις. Κρίμα που δεν
επαρκούν τα λάστιχα σε ρυθμούς 9/10 στην περίπτωση του Σάνι και
αντίστοιχα κρίμα που το δυνατό ?στρα διαθέτει κακό τιμόνι, ασαφή
επιλογέα και δίσκους φρένων που σαφώς επηρεάστηκαν από τη σκληρή
χρήση.
Πάντως σε ρυθμούς 7/10 αυτά τα τέσσερα αυτοκίνητα δεν θα
σταματούσαν ποτέ. Θα γύριζαν ισόβια ή, αν προτιμάτε, όσο θα
επέτρεπε η επόμενη αλλαγή μοντέλου κάθε κατασκευαστή. Αλλαγή
οδηγού, νέα λάστιχα σε εύλογο διάστημα, ανεφοδιασμός ανάλογα με
την περίπτωση, φρένα αραιά και που και NO STOP! Τέρατα
αξιοπιστίας τα σημερινά δημιουργήματα της αυτοκινητοβιομηχανίας.
Ξημερώνει...
Τρίτη 11 Απριλίου ώρα 5.45. Το κάθισμα του Πασάτ αποδείχθηκε
ιδιαίτερα φιλόξενο και _κλείσαμε μάτι_ για ένα ημίωρο. O Θ.Κ.Ε.
επιστρατεύει όλη του την ευγένεια και σπρώχνει διακριτικά.
Πεταγόμαστε και... _που είμαστε Θωμά, τι τρέχει;..._
O Μάριος και ο Δημήτρης απεσταλμένοι της Τογιότα Ελλάς έχουν
έτοιμη την Κορόλα που μόλις έχει σταθμεύσει ο Π.Φ στα πιτς.
Γρήγορο έλεγχο και πάμε για άλλη μία ώρα. Έχει χαράξει και όλοι
δείχνουν πιο ζωηροί. O Στεφανής επιμένει ότι το Κόρντομπα περνάει
_τέζα_ τις καμπές πριν την ευθεία, ο Σταυρόπουλος ψάχνει τα όρια
του Σάνι λες και θα τελειώσει νωρίτερα ώστε να στείλει το κομμάτι
της Τρίπολης στον Αδέσμευτο και στο Σκάι, ενώ ο Κάγκας
διασκεδάζει με το Όπελ. _Πρωί είναι για σένα τώρα κυρ Σπύρο ή δεν
έχει τελειώσει η προηγούμενη μέρα;_, τον πειράζει ο _Σαβό_ την
ώρα που του ετοιμάζει ένα ακόμη _φραπόγαλο_. Καλό το καπουτσίνο,
αλλά μόλις βρήκε _σέικερ_ ο Κάγκας επέστρεψε στην παράδοση.
_Το τραίνο_ αποκτάει πάλι τον απαγορευμένο ρυθμό. Τα πιτς
ξαναζωντανεύουν αφού βάρδιες τέλος και όλοι είναι σε θέση μάχης.
H επικοινωνία με το Κορωπί και την Πραξιτέλους προοδευτικά
επανακτάται ενώ τα φωτισμένα πρόσωπα του Κωστή και του Ψηλέα
όντας σε επαφή με τα _κινητά_ της αποστολής προδίδουν Φυλλίς και
Αναστασία στην άλλη άκρη του σύρματος.
Την 24η...
Ανάμικτα τα συναισθήματα την τελευταία ώρα. Οδηγεί η ομάδα Π.Φ,
ενώ οι άλλοι _οι πυροβολημένοι_ επισκέπτονται τους γιατρούς. Οι
άνθρωποι της τηλεόρασης και οι φωτογράφοι ετοιμάζονται για την
τελευταία πράξη του έργου. Χωρίς εικόνα και χωρίς καλή φωτογραφία
ο κόπος πάει χαμένος και το γνωρίζουμε πολύ καλά. Την ίδια ώρα οι
τεχνικοί παρακολουθούν τα ρολόγια τους και περιμένουν να κλείσει
το 24ωρο ώστε να ξεκουραστούν, ικανοποιημένοι αφού οι μηχανές
τους δεν τους πρόδωσαν. Το κόκκινο φως και η καρό σημαία δια
χειρός Παπασταθόπουλου, Λακαφώση συνδυάζεται με τους
πανηγυρισμούς των ανθρώπων της Πιρέλι. Είναι οι πλέον
ανακουφισμένοι και δεν το κρύβουν. Οι άνθρωποι πίσω από τις
κάμερες στήνουν τα αποχαιρετιστήρια πλάνα, οι υπόλοιποι πέρνουν
το δρόμο για το τελευταίο αποχαιρετιστήριο γεύμα. Χέρια
σφίχτηκαν, τα μάτια έπαιξαν και μίλησαν με τη δική τους σπάνια
γλώσσα, αυτή που δεν κρύβει τίποτα, οι εκνευρισμοί ξεχάστηκαν
(τουλάχιστον έτσι έπρεπε) και όσοι ανήσυχοι σχεδιάζουν ήδη το
επόμενο χτύπημα.
Πρώτα για το κύρος του περιοδικού και μετά για... _την πάρτι
τους_. Κατ_ εντολή άρθρα στους 4T δεν έγιναν και δεν θα γίνουν
ποτέ, τουλάχιστον όσο ο _γέρος_ καλά κρατεί και δεν αφήνει
περιθώρια εκφυλισμού. Λάθη γίνονται, αλλά η μπάλα παίζεται τίμια
και ο στόχος είναι μπροστά. Δεν γνωρίζουμε μπιλιάρδο και είμαστε
ανίκανοι να μάθουμε. O δικός μας τρόπος είναι διαφορετικός.
Χάνουμε λένε σε εντυπώσεις γιατί δεν προβάλουμε τα γεγονότα και
κινούμεθα σε χαμηλούς τόνους. Αυτοί είμαστε και ας είναι καλά οι
αναγνώστες μας. Ας είναι, δεν θα παρασυρθούμε περισσότερο από τη
συναισθηματική φόρτιση που δημιουργεί το πρωτότυπο όσο και το
επιτυχημένο της αποστολής.
Επιστρέφουμε...
Στο σαλόνι του πλοίου, ο Νικόλας Ζαλμάς, ο Θωμάς Ευθυμίου, ο
Ανδρέας Μπεμπής και οι λοιποί _κόκκινοι_ (προσθέστε Κάγκα και
Λακαφώση, έτσι για αντίδραση...) πανηγυρίζουν. O Ολυμπιακός
κέρδισε τον Παναθηναϊκό στη Σαραγόσα και η είδηση μοιράζει χαρά
και λύπη. Οι λεπτομέρειες δεν είναι γνωστές, οι _Πανάθες_ δεν
ξέρουν αν έχασαν αξιοπρεπώς ή διασύρθηκαν, αλλά σε αυτά τα
παιχνίδια μόνο το αποτέλεσμα είναι αυτό που μένει.
Σε όλα κάπως έτσι γίνεται. Ποιός ασχολείται με το πως και γιατί;
Τα γκολ μετράνε. Απλά τα ειδικά παιχνίδια, τα δύσκολα, τα σπάνια
αυτά που απαιτούν παίχτες με φαρδιά παντελόνια, σου δίνουν και τη
δυνατότητα καταμέτρησης των φίλων σου. Σπάνιο είδος θα πείτε και
συμφωνούμε προσθέτοντας ότι, καλώς ή κακώς, κάθε ημέρα γίνονται
και λιγότεροι. Ίσως τελικά έχει περισσότερη σημασία το πόσοι
_γνωστοί_ σε ακολουθούν και σε εκτιμούν. Στην πορεία
αποδεικνύονται περισσότερο φίλοι από τους _φίλους_ και, αν σε
προδώσουν, δεν νοιώθεις πικρία και απογοήτευση. Όλα τα ξεπερνάς,
αλλά το πούλημα και την προδοσία όταν γίνονται με τρόπο ύπουλο
και φτηνό, με τίποτα και για τίποτα_Σ.Χ.
ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ
Λεζ
1
Οι απείθαρχοι...
2
Όλοι μαζί...
3
Φωτιά στα χαρακώματα.
4
ON με τη _μία_ και ζήτω, τα... κατάφερε.
5
Χρονομέτρηση με δύο βάρδιες, παρακαλώ...
6
Το Μέγκα ήταν εκεί.
7
Αισιοδοξία στο Παναθηναϊκό στρατόπεδο πριν τη μάχη.
8
Λίγο πριν ο Π.Φ χάσει το χαμόγελό του.
9
_Δεν του φτάνει ο Κελεσάκος έχει και αυτόν τον Φιλιππακόπουλο_. O
Ανδρέας Μπεμπής απορεί...
10
_Ηρεμείστε, τα λάστιχα δεν επαρκούν_. Σαφέστατος ο άνθρωπος της
Πιρέλι, στη Φωτογραφία με τους Π.Φ και Ν.Σ.Ζ.
11
Αρμονικά συνυπήρξαν οι απεσταλμένοι τεχνικοί των τεσσάρων
εταιρειών.
12
Οι τεχνικοί των εταιρειών ήρθαν άψογα προετοιμασμένοι. Στη
φωτογραφία, ο Μηνάς Χατζηκυριάκος της Νισάν.
13
Της νύκτας τα καμώματα.
14
O διευθυντής της πίστας κ. Τσιμαρούστι μας γνώρισε ...σφαιρικά.
15
Καλό οδόστρωμα, γρήγορος ρυθμός και τα εξαιρετικά Πιρέλι τύπου
200 Chrono, λάστιχα ιδανικά για τη ελληνική άσφαλτο, παρέδιδαν το
πνεύμα πριν τον προκαθορισμένο χρόνο. Κάθε αρχή και δύσκολη δεν
το κρύβουμε.
16
Σε εκατοντάδες υπολογίζουμε τις αλλαγές ελαστικών.
17
Οι δισκόπλακες του ?στρα παρέδωσαν το πνεύμα από το πρώτο τρίωρο.
18
Μία φορά χρειάστηκε να επέμβουν οι τεχνικοί της Τογιότα.
19
Ανεφοδιασμός. Ακόμη μία λεπτή διαδικασία.
20
Το Σάνι έφθειρε τα λάστιχά του σε πολύ γρήγορο ρυθμό. Αν είχε
_14αρες ζάντες..._
21
Ελληνικό χρώμα στα πιτς. Ήταν η δεύτερη φορά και έπεται συνέχεια.
22
Τέλος καλό, όλα καλά.
23
Δίκαια πανηγύρισαν όσοι Ολυμπιακών φρονημάτων.
λεζαντοκείμενο με τιτλάκι
24
Ακούει κανείς;
Δύσκολη αποστολή είχε ο Κώστας Λακαφώσης (SV1DKF) σαν
_αξιωματικός διαβιβάσεων_. Έπρεπε να συγκεντρώσει φορητό
εξοπλισμό, να κάνει τις απαραίτητες εγκαταστάσεις σε καθένα από
τα τέσσερα αυτοκίνητα επί ιταλικού εδάφους και να έχει συνεχή και
αξιόπιστη επικοινωνία επί 24 ώρες χωρίς διακοπή, και όλα αυτά
φυσικά χωρίς ...προϋπολογισμό και αντιμέτωπος με σχόλια κάθε
είδους. Με τη συνδρομή σε εξοπλισμό και του έτερου αδειούχου της
παρέας, του Αλέκου Τσαντούλα (SV1BYG) αλλά και κάποιων ακόμα
φίλων, συγκεντρώθηκαν οκτώ φορητά VHF για να καλύψουν τις ανάγκες
της πολυμελούς αποστολής, ενώ τα ξεχωριστά μικρόφωνα
κατασκευάστηκαν την τελευταία στιγμή και, περιέργως,
λειτούργησαν.
Ευτυχώς οι περισσότεροι από τους οδηγούς, έχοντας κάποια
αγωνιστική εμπειρία, ήξεραν από ασύρματες επικοινωνίες και όλα
πήγαν καλά. Σαφώς έμειναν και κάποιες αναπάντητες κλήσεις, όχι
όμως επειδή τα μηχανήματα δεν άκουγαν αλλά επειδή οι ... γνωστοί
απείθαρχοι προτιμούσαν να κάνουν ότι δεν ακούν.
Ότι κι αν έγινε μέσα στην πίστα όμως, οι τηλεπικοινωνίες
αποδείχθηκαν ακόμα πιο χρήσιμες στο δρόμο της επιστροφής όπου,
δεκατέσσερα αυτοκίνητα ,έπρεπε να περάσουν από το λαβύρινθο του
Πρίντιζι και να φτάσουν μέχρι τη σωστή πύλη του λιμανιού.
H επιτυχία επισφραγίστηκε κατά τη διάρκεια της αναμονής στο
λιμάνι όταν ενημερωθήκαμε για την άφιξη του πλοίου μας ακούγοντας
τη συχνότητα του ιταλού πλοηγού. Τελικά μόνο ο _Ζάρκο_ έμεινε να
απορεί γιατί δεν τον ακούγαμε από την Αθήνα την Κυριακή όταν μας
καλούσε με 1,5 W από την ... Ηγουμενίτσα._Κ.Λ.
ΠΟΡΤΡΕΤΑ προσκεκλημένων συνεργατών
ΧΡΥΣΗ ΠΕΝΤΑΔΑ
Τους ανθρώπους της δ.σ. του περιοδικού, που την άποψή τους
μπορείτε να διαβάσετε σε άλλες γραμμές, πλαισίωσαν έμπειροι
οδηγοί συνεργάτες των 4T και της τηλεοπτικής μας εκπομπής TPOXOI
& ΔΡΟΜΟΙ.
λεζάντες πορτρέτων
O Νικόλας Ζαλμάς είχε την ιδέα, αλλά και διάθεση συμμετοχής στην
υλοποίηση της. Τι και αν οργίασε στην πίστα.
Μέτριο έως κακό διήμερο για τον πραγματικό Ζάρκο Πάσπαλιε,
εμπειρία και άψογη συμπεριφορά για τον δικό μας Γιάννη Σκουφή.
Γιάννης Σταυρόπουλος. O απεσταλμένος του ...Αδέσμευτου Τύπου και
του Σκάι, κάθε άλλο παρά με κατασκοπευτική διάθεση αντιμετώπισε
την αποστολή.
Κωστής Στεφανής. Οδήγησε κοντά στο όριο, εργάστηκε για την
εκπομπή μας και βέβαια, φρόντισε ώστε να μην χάσει κανείς το
χαμόγελό του.
Αλέκος Τσαντούλας. O Mr Adventure Games θυμήθηκε τον παλιό καλό
καιρό και _εργάστηκε_ με συνέπεια εντός πίστας.
Δεν ήταν μπάκετ...
H _τελευταία βάρδια_ με την Κορόλα εγκαινιάζει και τον τελευταίο
κύκλο της διαδικασίας. Πως ήταν χθες, πως είναι σήμερα μετά από
24ωρη σκληρή αντιπαράθεση; Διαλύθηκαν ή ολοκλήρωσαν απτόητα;
Για την Κορόλα τι να γράψουμε. Εν γνώσει όλων των συνεπειών του
άγραφου νόμου, αναμφισβήτητα αυτό το ιαπωνικό σεντάν, με τη
συντηρητική σχεδίαση, ήταν ο άτυπος νικητής αυτής της
διαφορετικής αντιπαράθεσης. Αλύγιστο ατσάλι σε όλα τα επίπεδα.
Κινητήρας υγιέστατος, κιβώτιο-ποίημα, φρένα αγωνιστικών
προδιαγραφών τέρατα σε αντοχή (τι και αν μπλοκάρουν...),
προβλέψιμη οδική συμπεριφορά από 13.45/10-4 έως 13.45/11.4 και
βέβαια σαφής υπεροχή σε επιδόσεις είτε οδηγούσαν μέλη της
αγωνιστικής μας ομάδας, είτε της αποκλειστικά συντακτικής. Τα
έχει τα χρόνια της η Κορόλα, δεν πουλιέται _μπιρ-παρά_, δεν
προκαλεί ρίγη σχεδιαστικά, αλλά χαλάλι. Πρόκειται για εξαιρετικό
αυτοκίνητο.
Μία ώρα αργότερα πίσω από το τιμόνι του ?στρα μπαίνεις σε σκέψεις
για την προσπάθεια της Όπελ. Κινητήρας-φωτιά, αμάξωμα με
γερμανική ποιότητα, αλλά επικίνδυνα κουραστικό τιμόνι, _νεκρός_
σε αίσθηση επιλογέας και πληγωμένοι δίσκοι φρένων από την τρίτη
ώρα. Ασφαλής οδική συμπεριφορά εν ηρεμία, αλλά _περίεργη_ στο
όριο και ειδικότερα στη προσπάθεια να καλύψεις τον Στεφανή που
προηγείται με το Νισάν. Δεν χάνεται ο έλεγχος, αλλά δεν σε
παρασύρει σε κόσμους μαγικούς. Δεν είναι το ζητούμενο για
αυτοκίνητο της κατηγορίας. Σύμφωνοι, όταν όμως άλλα σε
παρασύρουν; Πέρα από τη μαγεία δεν πρόκειται για αντιπαθητικό
αυτοκίνητο και με εξαίρεση το κιβώτιο (η 3η δεν έκρυβε τη
δυσαρέσκεια της...) σε τίποτα δεν έδειχνε την 24ωρη σκληρή
δοκιμασία.
Τρίτο στη σειρά του προσωπικού μας προγράμματος ήταν το Σέατ
Κόρντομπα. Δεν το έχουμε κρύψει ποτέ και είναι γνωστό ότι δεν
είναι από τα αγαπημένα μας. Συμπαθούμε το Ιμπίθα, αλλά με το
Κόρντομπα μας χωρίζει άβυσσος. Πριν τη δοκιμασία θα πληρώναμε για
να το αποφύγουμε. Σε πίστα με 60 ίππους, τρέχα γύρευε. Στην πράξη
δεν επιβεβαιώθηκαν οι αντιρρήσεις μας και μετά από τρίωρη
διακεκομμένη, αλλά ζωηρή συμβίωση αλλάξαμε άποψη. Δεν το
ερωτευτήκαμε, αλλά διαπιστώσαμε ότι πρόκειται για ένα _τίμιο_
αυτοκίνητο, ιδιαίτερα ομοιογενές και καθόλου φθοροποιό σε
λάστιχα-φρένα-καύσιμα. Κρίμα που το πρόβλημα με τον επιλογέα
παραμένει. Χρειάζονται _μαγικά_ ώστε να περάσεις γρήγορα τη 2η.
Αν μάλιστα το παρακάνεις τότε, ο επόμενος κάνει όλη την πίστα με
3η, και παραμένει αξιοπρεπής χάρη στην ελαστικότητα του κινητήρα.
Ρωτείστε τον Τσαντούλα. Ευτυχώς, οι τεχνικοί της Τεχνοκάρ έχουν
τη λύση και σε 2-3_ αντιμετωπίζουν το πρόβλημα. Είναι το πρώτο
που θα έκανα αν ποτέ αποκτούσα Σέατ. Λευτέρη ο Ιούνιος πλησιάζει
...
Επίλογος από τα δυστυχώς όχι τύπου μπάκετ καθίσματα (η μέση
πονάει, τα πλευρά πονούν, το αίσθημα ασφάλειας περιορίζεται) με
το Νισάν Σάνι.
Με άλλα λάστιχα και υπεράνω χώρων δεν τίθεται θέμα. Καλά
φτιαγμένο με ζηλευτή οδική συμπεριφορά, όσο τα λάστιχα είναι
φρέσκα εντυπωσιάζει. Με τροχούς 13 ιντσών και σε συνδυασμό με τον
ανανεωμένο κινητήρα και το πολύ καλό οδόστρωμα της πίστας υστερεί
σε σχέση με την Κορόλα. Κρίμα, γιατί διαθέτει ανώτερο σύστημα
διεύθυνσης, φρένα αντίστοιχα σε αποτελεσματικότητα, καταναλώνει
μόλις λιγότερο και χρησιμοποιεί ιδανικά αμορτισέρ.
Με την ευκαιρία και στα τέσσερα αυτοκίνητα δεν παρατηρήθηκε
κόπωση των αμορτισέρ παρά το τέλειο του οδοστρώματος και το
σκληρό της χρήσης.
Συμπερασματικά, τα τέσσερα ποιό καλοπουλημένα αυτοκίνητα της
κατηγορίας αποδείχθηκαν και εντυπωσιακά αξιόπιστα. Συγχαρητήρια
σε κατασκευαστές, αλλά και σε καταναλωτές που τα επέλεξαν._Σ.Χ.
Ευχαριστούμε
ϊ Τις κυρίες Γιαννακοπούλου, Καμπίτση, Κατσορίδα και τον κ. Παππά
των αντιπροσωπειών της Όπελ, της Τογιότα, της Σέατ και της Νισάν,
που ανταποκρίθηκαν άμεσα και με ζηλευτή συνέπεια σε κάθε αίτημά
μας.
ϊ Την κυρία Μελά της Πιρέλι, τον κ. Τσόντζο της Μόμπιλ και τον κ.
Τριαντάφυλλου της Εθνικής Ασφαλιστικής που συνεργάστηκαν τέλεια
με το εμπορικό μας τμήμα.
ϊ Την Κα Αντωνίου της Κοσμοκάρ, τον κ. Ταγκούλη της Φίατ-?λφα και
τον κ. Λέλη της Κράισλερ, για την παραχώρηση του Πασάτ, της 164
και του Στράτους.
ϊ Το Δήμο Ριζικάρη της Κόρσα Κλαμπ που ανέλαβε όλες τις
συνεννοήσεις με τους ανθρώπους της πίστας.
ϊ Το Νίκο Παπασταθόπουλο της Τεχνοκάρ για τη συμπαράστασή του
πριν, κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά την εκδήλωση.
ϊ Τον Μιχάλη Κριάδη που φρόντισε για τις μετακινήσεις μας από την
Ηγουμενίτσα στο Μπάρι.
ϊ Την κ. Μοττάκη και τον κ. Νάγο των Μινωικών γραμμών.
ϊ Τον κ. Παπαδημητρόπουλο της Εξπρές Σέρβις για την ασφαλή και
ταχύτατη μετακίνηση των αυτοκινήτων της δοκιμής.
ϊ Την εταιρεία Μπαξεβάνη που μας παραχώρησε τα κράνη Νόλαν.
ϊ Τους παρόντες τεχνικούς της Τογιότα, Νισάν, Όπελ και Σέατ.
ΠΑΡΟΝΤΕΣ
Ιατρική ομάδα
Τάσος Σταλίκας, Αλέξανδρος Τσοπανάκης, Έρη Σβουράκη.
Οδηγοί
Νικόλας Ζαλμάς, Σπύρος Κάγκας, Γιάννης Σκουφής, Γιάννης
Σταυρόπουλος, Κώστας Στεφανής, Αλέξανδρος Τσαντούλας, Πάνος
Φιλιππακόπουλος, Στράτης Χατζηπαναγιώτου.
Φωτογράφοι-ομάδα υποστήριξης
Βασίλης Γιαννακόπουλος, Θωμάς Ευθυμίου, Θάνος Ηλιόπουλος, Αλέξης
Κωστήρογλου, Κώστας Λακαφώσης, Ευαγόρας Παπαθέου, Πέτρος
Σαββόπουλος.
Τεχνικοί
Τογιότα Ελλάς: Μάριος Παναγιωτόπουλος, Δημήτρης Ζυγούρης.
Σέατ-Τεχνοκάρ: Νίκος Παπασταθόπουλος, Λευτέρης Καλαφατάς.
Όπελ-Καλτσούνης: Δημήτρης Κωστής, Στέλιος Μπολέτης,
Νισάν-Ν.Ι.Θεοχαράκης: Ανδρέας Μπεμπής, Μηνάς Χατζηκυριάκος
Τηλεοπτικό συνεργείο ΜΕGΑ-?νωση.
Μάκης Καλαβίτης, Ευγένιος Κατραβάς.
AYTOKINHTA
Τα τέσσερα της δοκιμής και ακόμη,
Τoγιότα Κορόλα 1300 SD και 1300 SW.
Νισάν Σάνι 1,4 SD και URVAN.
Κράισλερ Στράτους, ¶λφα Ρομέο 164 TB, VW Πασάτ Βάριαντ 1.6 100
HP.
Σέατ Κόρντομπα 1.6 και Τολέδο 1.6.
Όπελ Κάμπο 1.2.